ekmel varlık delili ne demek?

Ekmel Varlık Delili

Ekmel Varlık Delili (ontolojik argüman olarak da bilinir), Tanrı'nın varlığını, Tanrı kavramının kendisinden hareketle kanıtlamaya çalışan felsefi bir argümandır. Bu argüman, Tanrı'nın "düşünülebilir en mükemmel varlık" olduğu fikrini temel alır.

Ekmel Varlık Delili'nin temel adımları şu şekilde özetlenebilir:

1. Tanrı Tanımı: Tanrı, düşünülebilir en mükemmel varlıktır. Bu, Tanrı'nın her türlü mükemmelliğe sahip olduğu anlamına gelir.
2. Var Olmanın Mükemmelliği: Var olmak, yok olmaktan daha mükemmeldir. Yani, bir şeyin var olması, onun mükemmelliğine katkıda bulunur.
3. Sonuç: Eğer Tanrı sadece zihinde var olsaydı, düşünülebilir en mükemmel varlık olamazdı. Çünkü, hem zihinde hem de gerçeklikte var olan bir varlık, sadece zihinde var olandan daha mükemmel olurdu. Bu nedenle, Tanrı'nın var olması zorunludur.

Bu argümanın en bilinen formülasyonu, 11. yüzyılda yaşamış olan Anselmus tarafından yapılmıştır. Anselmus, "düşünülemeyen en büyük varlık" tanımını kullanmıştır. Daha sonra Descartes gibi filozoflar da bu argümanı farklı şekillerde ele almışlardır.

Ekmel Varlık Delili, felsefe tarihinde yoğun tartışmalara yol açmıştır. Immanuel Kant, varlığın bir yüklem (özellik) olmadığını savunarak bu argümana önemli bir eleştiri getirmiştir. Kant'a göre, "var olmak" bir nesnenin tanımına yeni bir şey eklemez; sadece nesnenin gerçeklikte olup olmadığını belirtir. Bu nedenle, "Tanrı vardır" ifadesi, Tanrı'nın tanımına yeni bir mükemmellik eklemez.

Ekmel Varlık Delili, günümüzde hala tartışılan ve farklı yorumlara açık olan bir felsefi argümandır.